
ละคร “ตำนานลับสามก๊ก” ดัดแปลงมาจากวรรณกรรมจีนเรื่อง “ซานกว๋อจีมี่” ของ “หม่าป๋อยง” เหตุการณ์ในละครเริ่มต้นขึ้นช่วงปลายราชวงศ์ฮั่นตะวันออก (ก่อนยุคสามก๊ก) หลัง “หวังเหม่ยเหริน” พระสนมคนโปรดของ “ฮั่นหลิงตี้” [ฮั่นเลนเต้] ให้กำเนิดโอรสฝาแฝด เพื่อปกป้องลูกน้อยจาก “เหอฮองเฮา” [โฮเฮา] หวังเหม่ยเหรินจึงปกปิดเรื่องที่เธอมีโอรสสองพระองค์ โดยเก็บ “หลิวเสีย” (ทารกผู้พี่) ไว้ในวังเพียงคนเดียว ส่วน “หลิวผิง” ถูกนำตัวออกจากวังอย่างลับๆ และถูกเลี้ยงดูนอกวังในฐานะสามัญชน
สิบแปดปีต่อมา ราชสำนักและราชวงศ์เกิดความวุ่นวายหลังเหล่าขุนศึกเปิดศึกแย่งชิงอำนาจแล้วแบ่งแยกดินแดนออกเป็นเอกเทศ “เฉาเชา” [โจโฉ] ฉวยโอกาสช่วงที่บ้านเมืองวุ่นวายเข้ายึดครองอำนาจและบังคับควบคุมหลิวเสียซึ่งเป็นฮ่องเต้ (“ฮั่นเซี่ยนตี้” หรือ [ฮั่นเหี้ยนเต้] ในสำเนียงฮกเกี้ยน) ให้อยู่ภายใต้การปกครองของตน (เป็นฮ่องเต้หุ่นเชิด) แล้วใช้อำนาจบริหารบ้านเมืองแทน หลังประชวรหนักและรู้ว่าตนมีน้องชายฝาแฝด หลิวเสียจึงมีบัญชาให้นำตัวหลิวผิงเข้าวังอย่างลับๆ หมายให้สวมรอยเป็นตนและช่วยปกป้องราชวงศ์ไม่ให้ล่มสลาย (หลายปีที่ผ่านมาหลิวผิงถูกส่งไปอยู่ในความดูแลของสกุล “ซือหม่า” โดยไม่รู้ชาติกำเนิดที่แท้จริงของตน ส่วนหลิวเสียกลายเป็นโอรสบุญธรรมของ “ต่งไทเฮา” หลังพระมารดาถูกเหอฮองเฮาสังหารด้วยการวางยาพิษ)
นับจากนั้นโลกของหลิวผิงก็เปลี่ยนไป เขาต้องแบกรับภาระอันยิ่งใหญ่โดยไม่ทันตั้งตัว ทั้งยังตกอยู่ในวังวนของศึกแย่งชิงอำนาจและต้องเผชิญอันตรายรอบด้าน ด้วยความช่วยเหลือจาก “ซือหม่าอี้” [สุมาอี้], ฝูโซ่ว (ฮองเฮา) และเหล่าผู้จงรักภักดีต่อราชวงศ์ เขาจึงผ่านพ้นวิกฤติและรอดพ้นเงื้อมมือเฉาเชา [โจโฉ] (ซึ่งพยายามกำจัดเขา) มาได้ ครั้นตระหนักว่าตนไม่อาจทำสิ่งใดเพื่อปกป้องราชวงศ์ฮั่นตะวันออกได้ หลิวผิงจึงยอมถอนตัวจากศึกแย่งชิงอำนาจ ซึ่งสวนทางกับเพื่อนในวัยเด็กอย่างซือหม่าอี้ [สุมาอี้] ที่กลับยิ่งทะเยอทะยานและกระหายในอำนาจมากขึ้น